23/8/10

Έπεσε έρωτας....

Το ξέρω...έχω καιρό να αναρτήσω ο,τιδήποτε έστω μια σκέψη, ένα τραγούδι ή μια φωτογραφία.
Και εκεί που έλεγα τι να γράψω μετά από τόσες μέρες διάβασα ένα άρθρο σε ένα site που μου άρεσε πολύ και γι ' αυτό και θα το προωθήσω και στο δικό μου blog.Είναι τόσο αληθινά όσα περιγράφει!
Λέγεται "έπεσε έρωτας" από τον Στέλιο Γαλανόπουλο και έχει ως εξής:
"Μου' χει λείψει ένας έρωτας. Μάλλον τα γεγονότα ενός έρωτα. Η αρχή, η μέση, το τέλος. Μια ακόμη προσπάθεια, το οριστικό τέλος και αν αξίζει, αγάπη για πάντα και μια καινούρια καταχώρηση στη λίστα των ανθρώπων σου.

Μου' χουν λείψει τα πρώτα βλέμματα, τα πρώτα λόγια. Ένα νέο όνομα στο κινητό. Σκέψεις και δισταγμοί και τελικά μήνυμα αργά το βράδυ. Απάντηση. Χαμόγελα. Τσιγάρο και τρέχεις να αλλάξεις την κατάστασή σου. Έπεσε έρωτας και ανοίξανε μπουκάλια, έπεσε έρωτας μεγάλη ανασφάλεια.........Πολλές τελείες. Τελεία και υπονοούμενο. Και από κάτω τραγούδια να στάζει έρωτα το προφίλ σου. Και αν είναι και κρυφό και δεν μπορείς να το μοιραστείς, εκεί να δεις. Να παίζει σε επανάληψη το είναι γλυκό το πιοτό της αμαρτίας, ποιος είναι αυτός που δεν λαχτάρησε να πιει. Και όλοι να ρωτάνε. Μπα, τίποτα δεν συμβαίνει, ένα αφιέρωμα στο ελληνικό καψούρικο τραγούδι.
Αθώα ψέματα.

Να κοιμάσαι με το τηλέφωνο αγκαλιά και να το' χεις πάντα ανοιχτό και να πετάγεσαι το βράδυ να το κοιτάς. Να ξενυχτάς όλο το βράδυ και το πρωί να πηγαίνεις στο γραφείο σου πιοφρέσκος από ποτέ, χωρίς να σενοιάζει που δεν έχεις κοιμηθεί και που δεν πρόκειται για καιρό να κοιμηθείς.

Και στα δύσκολα, στη διαπασών το μια νύχτα μόνο τάξε μου, φαρμάκι αν θέλεις στάξε μου μετά. Μεγάλα λόγια, υπερβολές, κλάματα χωρίς λόγο, αργότερα με λόγο. Μέχρι να γίνει αγάπη ο έρωτας, να βασανίζεσαι και άμα γίνει ηρεμία και σιγουριά. Ο έρωτας έχει ζήλιες και ανασφάλειες που σου ροκανίζουν κάθε ίχνος αξιοπρέπειας. Και το περίεργο είναι που δεν σε νοιάζει, όσο πιο χαμηλά πέφτεις τόσο πιο όμορφα νιώθεις.

Τα ψώνια, τα ρούχα μου, το διαμέρισμά μου, όλα προσαρμοσμένα για σ΄ένα. Όλα βρίσκονται στην θέση τους, τακτοποιημένα και σε περιμένουν. Καθαρά σεντόνια και ξεκάθαρα λόγια για μια καθαρή αγκαλιά.

Μόνο τρέχεις εκείνη την περίοδο και θέλεις μια ανάσα, αλλά συνεχώς την αναβάλλεις. Δεν θέλεις να χάσεις καμιά στιγμή, κανένα συναίσθημα. Τόσο καιρό μόνο ανάσες έπαιρνες και προετοιμαζόσουν. Βαθιά αναπνοή και βουτάς. Έχει ομορφιά ο βυθός και χωρίς ανάσα. Ακόμα και όταν τα κύματα θολώνουν τα νερά. Άγριο θέαμα και ελκυστικό.

Στον πάτο, χωρίς ανάσα, μόνος. Χωρισμός. Παλεύεις μόνος σου εκεί κάτω και μόνο όταν νιώσεις έτοιμος, παίρνεις την απόφαση και εμφανίζεσαι. Όταν βγεις στην επιφάνεια, θα' χουν όλα τελειώσει. Τότε θα μπορέσεις να ανασάνεις.

Έχω μεγάλη ανάσα τώρα. Περιμένω ένα άγγιγμα και έπεσα στα βαθιά, αλλά κάτι με κρατάει και δεν πέφτω. Ίσως με κρατάει η λίστα των ανθρώπων μου, που είναι πλήρης και δεν χωράει άλλους. Ας έρθουν μόνο τα γεγονότα και ας μην μείνει τίποτα μετά. Να δω βυθό και πάτο κι άμα βγώ στην επιφάνεια, έχω τους ανθρώπους μου να ανασάνουμε μαζί."

2 σχόλια: